Saturday, December 1, 2007

ఓ పులిరాజా చెప్పిన ఆత్మకధ..

ఇవ్వాళ ప్రపంచ ఎయిడ్స్ దినోత్సవం....
ఈవిషయం గుర్తుకు రాగానే ఒక విషయం జ్ఞాపకం వస్తుంది ...అదే ఆరోజు పులిరాజా చెప్పిన ఆత్మకధ

ఓ రోజు అలా నడుస్తూ వెళ్తున్నా పంజాగుట్టా దారిలో.....రోడ్డు పక్కన ఉన్న హోర్డింగ్... పులిరాజాకి ఎయిడ్స్ వస్తుందా అని.....
అంతలోనే ఆ నిసీధి నిండిన దారిలో ప్రత్యక్షం అయ్యాడు ...పులిరాజా
అతడిని నేను బాగా ఎరుగుదును కానీ ఇన్నాళ్ళు ఆ పులిరాజా ఇతనే అని తెలియలేదు....దిగాలుగా ఉన్న అతను గుండె గుభేలుమనేలా చెప్పిన కధ...ఇది కధ కాదు తన అత్మ వ్యధ.

ఓ పులిరాజా చెప్పిన ఆత్మకధ..


వేయిజన్మల తపము నేటితో ఫలియించి
పంపాడు ఆబ్రహ్మ సుందరాంగిని మలచి
వయ్యారి సుకుమారి మదిలో నన్నే తలచి,
గారంగ పిలిచింది వలపుతో నను వలచి
వయసులో అందాలు వెన్నెల్లో పరచి
రుచిచూడ రమ్మంది విరహాన్ని మరచి

అధరాల మధియించి ...అందాలు స్పృసియించి..
ఆడింది నాతనువు హృదయ తాపము రెచ్చి
మధురంగ మొదలైన ఈ కొత్త పిచ్చి
నా అణువణువు తొలిచింది నన్ను ఏమార్చి
సమిధలా మారింది నాతనువు తలవంచి
ఆహుతైపోయింది ఆఖరికి విలపించి...
ఆహుతైపోయింది ......ఆఖరికి...విలపించి...


అయ్యబాబొయ్ ఆత్మలతో మాట్టాడింది చాలు ... భయంపోయేలా పరమాత్మని ధ్యానించుకోవాలి... నేను జంప్...మళ్ళీ కలుస్తా ....
ఇట్లు,
నేను (అంటే శ్రీనివాసమౌళి)
ఛీ ఛీ, అంటే శ్రీనివాసమౌళి కాదు ఉత్త శ్రీనివాసమౌళి నే..
ఉత్త శ్రీనివాసమౌళి ని కూడా కాదు... శ్రీనివాసమౌళి.